Ribeira da Janela (czyli pantomima na kamieniach)

Madera ma mnóstwo plaż z ciekawymi formacjami skalnymi – znacznie więcej, niż można wywnioskować przeglądając zdjęcia z netu. Na tych ostatnich króluje mglisty las Fanal (słusznie), nagi Półwysep św. Wawrzyńca oflankowany zębami ostrych skał w wodzie, czy pełne zieleni lewady z efektownymi wodospadami (albo bez nich, jeśli od jakiegoś czasu nie padało). Hitem samego wybrzeża jest Ribeira da Janela, ze spiczastymi ostańcami skalnymi niemal przy samym brzegu. Ukształtowanie terenu sprawia, że najlepiej jest się tu pojawić o wschodzie słońca. Niestety, znalezienie dobrego kadru wymaga wejścia niemal po ciemku na „plażę”, czyli szeroki pas dużych, owalnych rolling stones (znaczy otoczaków). Spacer po czymś takim nie należy do łatwych i nietrudno o wywinięcie kozła – szczególnie kiedy mało co widać. Na dodatek, im bliżej wody, tym zazwyczaj lepsze ujęcie. A bliżej wody rolling stones stają się śliskie jakby pokrywał je lód…

Reasumując, postronny obserwator może nieźle się ubawić widząc ekipę fotografów obwieszonych sprzętem i wykonujących nieskoordynowane ruchy w celu uniknięcia bliższego kontaktu z obłymi głazami. Z daleka wygląda to na coś w rodzaju pantomimy.

Jednym z mimów tego poranka byłem ja. Jakoś udało mi się uniknąć większych siniaków, a moje przekleństwa przy rozstawianiu statywu zagłuszyły bijące o kamienie fale. Te ostatnie przydały się jako pierwszy plan: długi czas naświetlania zrobił z nich zwiewną mgiełkę kontrastującą z otoczakami, a wschodzące słońce oblało wszystko pięknym światłem. Ryzyko się opłaciło 🙂