Old Man of Storr jest powszechnie znany fotografom, podobnie jak góry Quiraing. Oba miejsca znajdują się na wyspie Skye, a nawet na tym samym półwyspie (Trotternish, dokładniej ujmując). Co prawda nie da się ich sfotografować razem (w każdym razie nie widziałem takiego zdjęcia), ale okazuje się, że góry Quiraing też mają swojego Old Mana.
Nasza fotowyprawa „Szkocja 2” dotarła w te strony przed świtem, w beznadziejnej pogodzie nie zwiastującej udanych kadrów. Na szczęście to ta część świata, gdzie aura potrafi zmienić się w ciągu kilkunastu minut. Niebo zaczęło się przecierać i wszyscy raźno ruszyliśmy fotografować. Ponieważ w najbardziej znanych punktach widokowych byłem już kilka razy, postanowiłem pójść dalej. Ścieżka wiodła wzdłuż obrywu, w jednym miejscu mijając ryzykowną do przekroczenia kaskadę. Kawałek za nią wypatrzyłem samotną iglicę, sterczącą na pionowej skale. Fajna, tylko jak tam wejść? Na szczęście za skałą znajdowało się trawiaste zbocze – też prawie pionowe, ale co tam. Jakoś się wdrapałem i stanąłem w pięknym miejscu, z igłą na pierwszym planie i górami w tle. Rozstawiłem statyw (prawie spadając z nim ze skały) i zrobiłem kilka zdjęć. Czegoś w nich brakowało. Słońca!
No to czekamy. Układ chmur dawał nadzieję, że w końcu zaświeci, tym bardziej, że co jakiś czasy snopy światła padały na góry w różnych miejscach. Wreszcie jest! Ciach? No nie bardzo, bo w tym samym momencie zaczął padać deszcz – tak przemyślnie, że krople spadały prosto na przednią soczewkę obiektywu. No to szmatka. Wyczyścić, pstryknąć, wyczyścić, pstryknąć… Prawdziwa ruletka: wyjdzie zdjęcie z kroplami czy bez?
W końcu wyszły takie i takie. To powyżej jest bez. Patrząc na nie trudno uwierzyć, że było robione w deszczu.
Jeżeli ktoś chce zrobić podobne zdjęcia, będzie miał okazję za rok – w listopadzie 2017 organizujemy fotowyprawę na samą wyspę Skye. Mówi się, że jest najbardziej fotogeniczna na świecie, więc będzie co tu robić…
A poniżej wspomniana ścieżka i jedna z naszych Fotografek w akcji:
