okfoto.pl
… tylko swojski Bałtyk. No, może nie do końca swojski, bo to jednak nie u nas. Świetnym celem fotograficznego wypadu jest wyspa Rugia, na niemieckim wybrzeżu Bałtyku. Są tu kredowe klify imponującej wysokości, przesmyki, przylądki, zatoczki i – przede wszystkim – różnorodne plaże. Na przykład kamieniste, takie jak ta na zdjęciu. Kamienie na plaży zawsze wyglądają dobrze, a jak jeszcze słońce chowa się za morze w odpowiednim miejscu to mamy przepis na fajne zdjęcie 🙂
Życzę Wam żeby 2021 szybko stał się normalnym rokiem, takim zwykłym, jak te do tej pory.
Życzę zdrowia, sił i chęci do nowych fotograficznych odkryć, niekoniecznie daleko od domu
– chociaż do takich namawiam i zapraszam.
Życzę Wam żebyśmy w 2021 r. mogli bez przeszkód się przemieszczać.
Austria znowu się zamknęła, więc otwórzmy ją sobie chociaż zdjęciami. Zapraszam Cię dzisiaj na mały fotospacer po Wachau – pięknym odcinku doliny Dunaju, niecałe sto kilometrów na zachód od Wiednia. To region zamków, wina i pięknych widoków. Z jednej strony zamyka go urokliwe miasteczko Krems an der Donau (na liście UNESCO), z drugiej – słynny klasztor Melk. W samym Wachau za najbardziej malowniczą uchodzi miejscowość Durnstein, ja jednak chciałbym się skupić na niedalekim Spitz: pięknie położonej osadzie będącej kwintesencją regionu. Ma imponująco długą historię: najstarsze wymieniające ją dokumenty pochodzą z 830 r.
Bardzo lubię Morawy. Jeżdżę tam regularnie od lat – od czasu, kiedy napisałem praktyczny przewodnik po Czeskiej Republice dla Pascala, a potem co dwa lata go aktualizowałem. Jest tu wszystko, czego można oczekiwać po naszych południowych sąsiadach: senne miasteczka z podcieniowymi rynkami, zamki i pałace, gospody z piwem i řízkami, zabytkowe piwnice winne (zwane sklepami) i wiele innych fajnych rzeczy. Są też pola. Przyznam, że kiedy jeździłem tędy z pascalowymi delegacjami to zbytnio im się nie przyglądałem. Pola to pola.
Z czym się kojarzą Czechy? Praga, piwo, Szwejk, no i oczywiście wulkany 🙂
To ostatnie skojarzenie jest może trochę mniej powszechne – i całe szczęście, bo dzięki temu prawie nikt ich nie odwiedza. Ujmując precyzyjniej, region wygasłych wulkanów nosi nazwę Czeskiego Średniogórza. Dziesiątki idealnych stożków wznoszą się na północny zachód od Pragi, niedaleko doliny Łaby. Aż dziw bierze, że jeszcze nie zwąchali ich fotografowie: teren jest wręcz stworzony do krajobrazowych eksploracji. Sporo wulkanów jest “gołych”, nie porasta ich nic oprócz trawek.
Rudawy Janowickie to jeden z najbardziej niedocenionych fotograficznie (i w ogóle turystycznie) obszarów w Polsce. Kawałek dalej wyrasta mur Karkonoszy i to tam swoje kroki kieruje większość przyjezdnych. To trochę jak Gorce i Tatry. Po co zatrzymywać się w Gorcach, kiedy po chwili jesteśmy już na dachu Polski. Po co zaprzątać sobie głowę Rudawami, kiedy po chwili stąpamy już po podniebnych karkonoskich ścieżkach.
Wracamy po przerwie. Wiemy, że brakuje Wam już fotografowania, dlatego ruszamy z kolejnymi wyjazdami. Nowa sytuacja narzuca nam pewne ograniczenia, ale też otwiera nowe możliwości. Wreszcie możemy odwiedzić miejsca, które zostawialiśmy na później – te z naszego podwórka i bliskiego sąsiedztwa. Gotowi? To zaczynamy:
Giant’s Causeway (Grobla Olbrzyma) to klejnot w koronie wybrzeża Irlandii Północnej (samego w sobie bardzo pięknego). Zawsze sobie wyobrażałem to miejsce jako dzicz, do której dotarcie wiąże się z wysiłkiem wędrówki po skałach i błotnistych pustkowiach. W rzeczywistości prowadzi tu asfaltowa droga, po której kursują wahadłowe autobusy z parkingu. Na szczęście można też dotrzeć w bardziej ambitny (i lepszy widokowo) sposób, jednak dziś nie o tym.
Dwa tygodnie temu wróciłem z fotograficznego rekonesansu w Irlandii Północnej (i kawałku „zwykłej”). Cieszę się, że udało mi się wyjechać jeszcze przed pandemicznym szaleństwem. Wróciłem ostatnim rejsowym samolotem i właśnie kończę dobrowolną kwarantannę. Nic mi nie jest: wygląda na to, ze koronawirus brzydzi się mieszanki robali, które cyklicznie przywożę ze sobą z różnych kontynentów.
Zapraszam na fotograficzny weekend na Morawach (trochę przedłużony, bo od czwartku). Morawskie pola przebojem wdarły się do fotograficznej listy przebojów tej części Europy. Ktoś o niewyrobionym oku może się zastanawiać o co chodzi. Jaka jest frajda w robieniu zdjęć polom, które są wszędzie?
Etiopia ma mnóstwo zabytków z pierwszej półki: kościoły w skalnych dziurach, zamki wyglądające jak romańskie (chociaż o wiele młodsze), najcenniejsze freski w Afryce, czy klasztory schowane na końcu świata.
Składam Wam życzenia zdrowych i spokojnych Świąt, a w Nowym Roku spełnienia wszystkich dobrych marzeń, niekoniecznie tylko fotograficznych i niekoniecznie związanych tylko z podróżami.